کاردرمانی جسمی نوعی از کاردرمانی است که فعالیت‌هایی را به مراجع ارائه می‌دهد تا بتواند ضعف حرکتی، اختلالات عصب‌شناختی و همچنین ارتپدی خود را برطرف کند.
چه افرادی به کاردرمانی جسمی نیاز دارند؟
این درمان به شکل نشان دادن هنر و کارهای دستی و فعالیت‌های سرگرم کننده توسط درمانگر انجام می‌شود. در نهایت، نتیجه آن است که اعتماد به نفس، خودسازی و رفتارهای فعالیتی در مراجع تقویت می‌شود.
افرادی که یکی از مشکلات زیر را دارند، نیازمند خدمات کاردرمانی جسمانی هستند تا بتوانند با فعالیت‌های هدفمند و معناداری آن مشکلات خود را کمتر کرده و مستقل‌تر باشند.
افرادی که بیماری‌های مغز و اعصاب دارند:
فلج مغزی، تأخیر حرکتی، هیدروسفالی و … در کودکان و ضربه‌های مغزی، پارکینسون، مالتیپل اسکلروزیس (یا MS) و … در بزرگسالان.
افرادی که مشکلات ارتپدی دارند:
جراحی تاندون و اعصاب و همچنین نابهنجاری‌های اسکلتی و عضلانی.
فلج مغزی:
فلج مغزی گروهی از اختلالات حرکتی دایم غیر پیشرونده هستند.
که به دلیل ناهنجاری‌های مادرزادی و یا اسیب‌های وارده بر مغز در مراحل اولیه تکامل ایجاد می‌گردند. تعدادی از اینان فقط نقص حرکتی دارند و اختلال دیگری ندارند.
ولی در سایر بیماران علایم احتمالی همراه این اختلالات، مشکلات یادگیری، شنیدن، دیدن و تشنج است.
وضعیت هوش بسته به محل آسیب متغیر است.
بعضی از این کودکان از نظر هوشی با استعدادند.
فلج مغزی دارای چندین نوع متفاوت است:
- اسپاستیک (Spastic)، شایعترین نوع که ۷۰ تا ۸۰ درصد موارد را شامل می‌شود. در اثر آسیب به نورون‌های حرکتی فوقانی در مسیر پیرامیدال ایجاد می‌شود. گاهی دو طرفه‌است حداقل با دو مورد از موارد زیر مشخص می‌شود:
- الگوی حرکتی غیرطبیعی،
- افزایش تون(tone) عضلات،
- رفلکس‌های پاتولوژیک مانند بابنکس و هیپررفلکسی
- آتاکسیک (Ataxic): در کمتر از ۵ درصد موارد مشاهده می‌شود به علت آسیب مخچه روی می‌دهد. مشخصات آن عبارت است از وضعیت (posture) غیرطبیعی و فقدان هماهنگی منظم عضلات و یا هر دو
- دیس کینتیک (Dyskinetic)، ده تا پانزده درصد موارد را تشکیل می‌دهد مشخصه آن الگوهای حرکتی غیرطبیعی و حرکات بدون اراده، کنترل نشده و راجعه‌است
- هیپوتونیک(Hypotonic)
- ترکیبی از انواع فوق.
منبع:
توانیتو
ویکیپدیا فارسی
2 دیدگاه برای “کاردرمانی جسمی”