تنها در چند ماه اول زندگی‌اش، شاهد بوده‌اید که فرزندتان از نوزادی خواب آلود و لخت به نوزادی  کنجکاو تبدیل شده است که آماده کشف دنیای اطرافش است. هنگامی‌که کودک شما شروع به غلت زدن رسیدن به شکم و لذت بردن از بازی روی شکم خود کرد، می‌توانید برای کمک به نشستن کودک اقداماتی را انجام دهید.

تماشای کسب استقلال بیشتر کودک با نشستن برای بسیاری از والدین یک نقطه عطف هیجان انگیز است، اما مهم است که به خاطر داشته باشید اگر کودکتان آماده به نظر نمی‌رسد برای یادگیری یک مهارت جدید عجله نکنید. برای نشستن کودک باید کنترل خوبی بر سر، قدرت تنه مناسب و تعادل کافی داشته باشد و اینها مهارت‌هایی هستند که نمی‌توان یک شبه یاد گرفت. از دنباله فعالیت‌های زیر برای معرفی تدریجی مهارت‌های نشستن به کودک خود استفاده کنید.

در ادامه با بهترین مرکز کاردرمانی کرج یعنی کلینیک فاطمه باقرزاده همراه شوید تا با تکنیک‌های کمک به نشستن کودک آشنا شویم.

10 اقدام حیاتی که به منظور تمرین برای کمک به نشستن کودک لازم است

  1. زمان ایستادن کودک رویشکم

بهترین کلینیک کاردرمانی کرج پیشنهاد می‌کند به عنوان اولین تکنیک رشد حرکتی، زمان کافی برای قرارگیری کودک روی شکم در نظر بگیرید.

ساده‌ترین روشی که می‌توانید به کودک خود کمک کنید تا نحوه نشستن را یاد بگیرد، در واقع در حالت نشسته انجام نمی‌شود و روی شکم اوست! تشویق کردن زمان ایستادن روی  شکم در چند ماه اول زندگی برای کمک به کودک شما در یادگیری تقریباً تمام مهارت‌های رشدی بسیار مهم است. بنابراین قبل از اینکه حتی به کمک به نشستن کودک فکر کنید، آن کودک را روی شکم او بگذارید!

هنگامی‌که کودک شما قدرت و استقلال خود را با ایستادن روی شکم به دست آورد، مهارت نشستن بسیار طبیعی‌تر خواهد بود. علائمی‌که نشان می‌دهد کودک شما شروع به تسلط بر زمان شکم خود می‌کند عبارتند از: به راحتی سر خود را از زمین برای فواصل طولانی‌تری (> 2 تا 3 دقیقه) نگه می‌دارد، وزن خود را به راحتی روی ساعد نگه می‌دارد یا روی دست‌ها فشار می‌دهد، دستش را به سمت اسباب بازی‌ها دراز می‌کند و به سمت بیرون و داخل غلت می‌خورد.

  1. حلقه ایستا که در آغوش شما نشسته است

این چیزی است که وقتی کودکتان به اندازه کافی کنترل سر خود را داشت می‌توانید شروع کنید؛ او باید بتواند با کمترین ضربه زدن سر خود را از روی سینه بالا نگه دارد. این امر کنترل کافی سر و قدرت تنه را که در حالت نشسته مورد نیاز است به کودک می‌آموزد و همچنین به شما امکان می‌دهد بیشتر به او کمک کنید. “ایستا” فقط به این معنی است که آنها یاد می‌گیرند چگونه خود را در حالت نشسته ثابت نگه دارند.

با نگه داشتن دست‌های خود در زیر بغل شروع کنید تا به آنها کمک بیشتری کنید. همانطور که آنها قوی تر می‌شوند، می‌توانید دست‌های خود را به سمت باسن آنها حرکت دهید تا کمتر به آنها کمک کنید. به توصیه کارشناسان مرکز کاردرمانی کرج حفظ استقلال برای کمک به نشستن کودک باید برای شما اولویت داشته باشد.

  1. نیمکت ایستا و نشستن روی سطح مرتفع

بهترین کلینیک کاردرمانی کرج توصیه می کند کودک خود را در حالت نشسته و زانوهایش را روی هم قرار دهید (مثل اینکه روی صندلی نشسته‌اند) روبروی خود روی میز، صندلی یا سایر سطوح مرتفع. مجدداً با دست‌های خود شروع کنید که زیر بغل آنها را نگه دارید و فقط آنها را در ناحیه باسن حمایت کنید. این کار یکی از تکنیک‌هایی است که انگیزه کودک برای نشستن را افزایش می‌دهد و از این موجب کمک به نشستن کودک می‌شود.

ممکن است این انگیزه برای کودک بیشتر از نشستن در بغل شما باشد، زیرا صورت او را به سطح چشمان شما می‌رساند و می‌توانید برای سرگرم کردن کودک با او صحبت کنید، آواز بخوانید یا چهره‌های احمقانه درست کنید! این نیز کمی‌چالش برانگیزتر از شماره 2 است، زیرا آنها مجبور هستند به تنهایی وضعیت عمودی تری را حفظ کنند.

بیشتر بخوانید: حرف زدن کودکان از چه سنی شروع می‌شود؟

  1. نشستن پویا روی پاهای شما

“پویا یا داینامیک” به این معنی است که ما شروع به معرفی حرکات کوچک بدن در حالی که کودک شما در حالت نشسته است، مانند دست گرفتن با بازوها، حرکت دادن سر، یا کج کردن تنه، هستیم. در حالی که کودک با تکیه گاه در آغوش شما نشسته است، یک اسباب بازی را جلوی او آویزان کنید تا یک یا هر دو بازو خود را دراز کند. همچنین می‌توانید اسباب بازی را به سمت راست، چپ، بالا و پایین ببرید تا ردیابی دیداری و حرکت سر در هنگام نشستن را تشویق کنید.

یک فعالیت چالش برانگیزتر، کج کردن آرام تمام بدن کودک به چپ/راست و جلو/عقب است. شما باید احساس کنید که کودک شما به طور فعال در مقابل این حرکات مقاومت می‌کند تا بتواند به حالت ایستاده بنشیند (اگر تنه او تمایل به جمع شدن دارد، کاملاً برای این کار آماده نیست!) این شروع به آموزش واکنش‌های تعادل اولیه به کودک برای نشستن روی زمین می‌کند و ماهیچه‌های تنه او را بیشتر تقویت می‌کند. .

  1. نشستن پویا روی یک توپ بزرگ

این تکنیک مهارت‌های مشابه شماره ۴ را آموزش می‌دهد، اما سطح ناپایدار توپ، حس تعادل و قدرت تنه کودک را بیشتر به چالش می‌کشد. مانند نشستن روی یک سطح مرتفع (شماره 3)، این تکنیک کودک را در سطح چشم شما قرار می‌دهد که می‌تواند انگیزه بیشتری برای او باشد. کمک به نشستن کودک از این طریق می‌تواند اهداف دیگر مثل رشد ارتباطی و مغزی را نیز برای او در پی داشته باشد.

حمایت با دست‌هایتان را از زیر بغل شروع کنید و تا زمانی که حمایت به سطح کمر و باسن رسید، کار کنید. به آرامی‌کودک خود را از پهلو به پهلو و جلو/عقب کج کنید. همچنین می‌توانید مقداری جهش ملایم روی توپ اضافه کنید تا این فعالیت را سرگرم کننده تر کنید! اطمینان حاصل کنید که کنترل کافی بر توپ دارید تا کودک دور نشود یا لیز نخورد. این تکنیک یکی از ساده‌ترین روش‌های کمک به نشستن کودک در کلینیک کاردرمانی کرج است.

  1. نیمکت پویا

این فعالیت یک بازی خوب برای کمک به نشستن کودک روی زمین به حساب می‌آید. این به کودک می‌آموزد که تنه خود را در وضعیت عمودی مناسبی که برای نشستن مستقل روی زمین لازم است نگه دارد و در عین حال به شما امکان می‌دهد از او حمایت کافی داشته باشید.

در حالی که روی زمین نشسته اید، کودک را در وضعیت نیمکت نشینی روی پای خود قرار دهید. اگر قدرت تنه کافی دارند، می‌توانید آن‌ها را در قسمت تنه یا پاهایشان نگه دارید.

شما می‌توانید با نشستن در مقابل آینه یا قرار دادن یک اسباب بازی روی یک سطح مرتفع در مقابل او، انگیزه‌های لازم برای حفظ این وضعیت در کودک ایجاد کنید. اگر کودک در این حالت تمایل دارد خیلی به جلو خم شود، از او حمایت بیشتری در زیر بغل خود بدهید (یا ممکن است هنوز برای این کار کاملاً آماده نباشند!)

بیشتر بخوانید: علت دیر راه افتادن کودک

  1. نشستن روی زمین با/بدون پشتیبانی

هنگامی‌که متوجه شدید که کودک تنه خود را در وضعیت عمودی‌تری در فعالیت‌های شماره 1-6 نگه می‌دارد، کودک شما آماده شروع تمرین نشستن روی زمین (همچنین به عنوان سه پایه نشستن) با کمک شما خواهد بود. در این مرحله شما باید کمک به نشستن کودک را ارتقا دهید.

کودک همچنین باید در هنگام بازی روی شکم خود با فشار دادن به دستان خود نسبتاً مستقل باشد تا بتواند وضعیت نشستن روی زمین را حفظ کند. کودک را در حالت نشسته روی زمین قرار دهید و به او کمک کنید وزن را از طریق بازوهای خود با دست‌های پایین و انگشتان باز تحمل کند. مطمئن شوید که باسن و زانوهای نوزاد شل و گرد هستند.

برای رعایت ایمنی کودک، کلینیک کاردرمانی کرج توصیه می‌کند اگر تنه کودک تمایل به جمع شدن به سمت جلو دارد، به او کمک کنید دست‌های خود را به بدن نزدیک‌تر کند یا حتی دست‌های او را روی پاهای خود قرار دهید تا حالت ایستاده‌تری داشته باشد.

شما می‌توانید در این وضعیت کودک را در بازوها یا تنه او نگه دارید و در نهایت برای حفظ این وضعیت بدون کمک تلاش کنید. زمانی که برای اولین بار تمرین این مهارت را شروع می‌کنید، برای نوزاد بسیار معمول است که به سرعت (حتی پس از چند ثانیه) در این وضعیت خسته شود؛ اگر شروع به خم شدن بیش از حد به جلو کرد یا کلافه شد، کودک را بلند کنید یا به او کمک کنید تا به پشت بنشیند.

زمان قرارگیری روی شکم برای استراحت سریع، و سپس تمرین دوباره یک چرخه مناسب برای کمک به نشستن کودک است! برای حفظ این موقعیت برای مدت طولانی با حمایت کمتر تلاش کنید.

  1. چهار زانو نشستن با پشتیبانی روی زمین

هنگامی‌که کودک بر نشستن روی زمین مسلط شد، آماده است تا به مرحله نهایی نشستن پیش برود؛ حلقه نشستن یا چهار زانو نشستن بدون استفاده از بازوهای خود یکی از حساس‌ترین مراحل تمرین برای کمک به نشستن کودک است! اما حتی زمانی که کودک برای چهار زانو نشستن آماده است، ما کاملاً آماده نیستیم که او را بدون مراقبت روی زمین رها کنیم! این کار بالغ ترین شکل نشستن است و نیاز به تعادل کافی، استحکام تنه و واکنش‌های اکستنشن مناسب دارد.

واکنش‌های اکستنشن محافظ، رفلکس‌هایی هستند که وقتی تعادل خود را در هر موقعیتی از دست می‌دهیم به صورت غیر ارادی استفاده می‌کنیم؛ این همان چیزی است که باعث می‌شود بازوهای ما به طور خودکار پیش از افتادن دست‌های خود را دراز کنند تا خود را بگیریم! این واکنش‌ها اغلب در نوزاد تا 7 تا 10 ماهگی بالغ نمی‌شوند، بنابراین مهم است که در صورت لزوم از تنه او حمایت شود.

می‌توانید از یک بالش بوپی دور باسن برای آنها استفاده کنید یا حتی پشت کودک بنشینید و پاهای خود را در اطراف آنها قرار دهید تا از افتادن آنها جلوگیری کنید. سعی کنید اسباب‌بازی‌ها را نزدیک نگه دارید تا مجبور نباشند به بیرون از پایه‌ی تکیه‌گاه‌شان برسند (این ممکن است باعث افتادن آن‌ها شود!) مطمئن شوید که پاهای کودک گرد و ریلکس می‌مانند.

بیشتر بخوانید: علت دیر حرف زدن کودک

  1. چهارزانو نشستن بدون پشتیبانی روی زمین نشسته

هنگامی‌که کودک در تمرین شماره 8 به حمایت کمتری نیاز داشت، به سمت نشستن بدون هیچ گونه حمایتی کار کنید و شروع به قرار دادن اسباب بازی‌ها خارج از دسترس آنها کنید. مجدداً مطمئن شوید که پاهای کودک گرد و ریلکس می‌مانند؛ زیرا این کار باعث می‌شود که او مجبور شود از عضلات تنه خود به درستی استفاده کند و چرخاندن و رسیدن به اسباب بازی‌ها را آسان تر کند.

ممکن است متوجه شوید که کودک در ابتدا در برابر رسیدن مقاومت می‌کند و حتی ممکن است بازوهای خود را در کناره‌های خود جمع کند؛ این فقط به این معنی است که کودک هنوز در حال یادگیری تثبیت تنه خود است و کاملاً برای دستیابی به اشیاءآماده نیست. با بهبود تعادل و ثبات، بازوهای آنها باید حالت ریلکس تری به خود بگیرند و این کار رسیدن را بسیار آسان تر می‌کند. توجه داشته باشید که علاوه بر کمک به نشستن کودک، باید سایر قابلیت‌های حرکتی او را نیز تقویت کنید.

همانطور که کودک در این وضعیت قوی‌تر می‌شود، اسباب بازی‌ها را حتی دورتر از کودک قرار دهید و ببینید تا چه حد می‌توانند برای به چالش کشیدن تعادل خود برسند. البته هنوز باید در نزدیکی کودک بمانید و از او مراقبت کنید؛ چرا که او هنوز واکنش‌های اکستنشن یا کشش را به خوبی به دست نیاورده است.. معمولاً آنها ابتدا در گرفتن خود به جلو و پهلو به پهلو مهارت پیدا می‌کنند، بنابراین ممکن است کودک همچنان مرتباً تعادل خود را به عقب از دست بدهد.

بیشتر بخوانید: چگونگی برقراری ارتباط با کودک اوتیسم

  1. حرکت به داخل/خارج از وضعیت نشسته با کمک

هنگامی‌که کودک بر روی چهارزانو نشستن مستقل (و گاهی اوقات حتی قبل از آن) تسلط پیدا کرد، ممکن است شروع به تلاش برای حرکت از حالت نشسته به وضعیت شکم یا دست/زانو برای دستیابی به اسباب بازی کند. برای تشویق این امر، اسباب‌بازی‌ها را دور از دسترس کودک قرار دهید، در قسمت تنه آن‌ها حمایت کنید و به او کمک کنید تا به حالت نشسته در آید.

هنگامی‌که کودک به پشت یا پهلو دراز می‌کشد، ممکن است متوجه شوید که او تلاش می‌کند خودش به سمت بالا به حالت نشسته فشار بیاورد یا نه. این کار به قدرت و هماهنگی زیادی نیاز دارد و ممکن است چند هفته (یا حتی ماه‌ها) طول بکشد.

اگر متوجه شدید که کودکتان برای بلند شدن در حالت نشسته تلاش می‌کند، از تنه او حمایت کنید و به او کمک کنید وزن را از یک دست تحمل کند. به کودک کمک کنید از طریق این دست به حالت نشسته در آید. این حمایت‌ها در کمک به نشستن کودک خیلی مهم‌اند؛ چرا که موجب تقویت ماهیچه‌های ضروری می‌شوند.

چیزهایی که برای کمک به نشستن کودک باید در ذهن داشته باشیم

برخی از نوزادان در اوایل 4-5 ماهگی شروع به خوب نشستن می‌کنند و برخی دیگر تا زمانی که 9 ماهگی یا بیشتر به پایان نرسند به طور کاملاً مستقل نمی‌نشینند. مهم است که به یاد داشته باشید که نوزادان مختلف مهارت‌ها را با سرعت متفاوتی یاد می‌گیرند. با این حال گاهی ممکن است لازم باشید برای کمک به نشستن کودک اقداماتی را انجام دهید.

اگر کودک شما با مهارت‌های حرکتی اولیه مانند قرارگیری روی شکم یا غلت زدن دست و پنجه نرم می‌کرد، یادگیری نشستن ممکن است بیشتر طول بکشد. همچنین مهم است که به خاطر داشته باشید که برخی از نوزادان این توالی مهارت‌های نشستن را طی می‌کنند و تنها در عرض چند هفته به خزیدن می‌رسند و سایر نوزادان ممکن است چند ماه طول بکشد. هر دو سرعت خوب است و هیچ مشکلی ایجاد نمی‌کند!

اگر نگران توانایی کودک خود برای نشستن هستید، این موضوع را با پزشک متخصص اطفال خود در میان بگذارید. اگر احساس می‌کنید که فرزندتان دیگر نقاط عطف مهمی‌مانند بلند کردن سر در زمان خوابیدن  شکم، غلت زدن،سینه خیز رفتن و صداسازی  و خندیدن یا مشکل در شیر دادن دارد بسیار مهم است که این موضوع را با یک متخصص در میان بگذارید.

متخصص اطفال شما ممکن است مشاوره با یک کاردرمانی یا متخصص دیگر را برای ارزیابی و درمان این  مراحل رشدی  نگران کننده توصیه کند. یکی از بهترین روش‌ها برای تضمین رشد مناسب کودک، مراجعه به کلینیک کاردرمانی کرج است. کلینیک باقرزاده به عنوان معتبرترین مرکز کاردرمانی کرج با ارائه خدمات کاردرمانی در منزل و گفتاردرمانی در منزل، به شما کمک می‌کند سلامت کودک دلبند خود را تضمین کنید.

 

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد.