ارتباط اوتیسم با اختلال شنیداری

حساسیت نوزادان به صدا یک ویژگی طبیعی است که در طول دوران نوزادی برقرار است. نوزادان از حواس حسی خود برای تعامل با محیط استفاده می‌کنند، اما حواس حسی آن‌ها هنوز در حال توسعه است و برخی از نوزادان ممکن است به طور خاص حساس به تحریکات صوتی باشند. در ادامه، به برخی از نکات مربوط به حساسیت نوزادان به صداها می‌پردازیم:

ویژگی‌های صدا

• • نوزادان ممکن است به صداهای با فرکانس بالا یا بلند حساس باشند. صداهای حاد و ناگهانی ممکن است آن‌ها را ناراحت کند.

پاسخ به صدا

• • نوزادان به طور طبیعی به صداها پاسخ می‌دهند. آن‌ها ممکن است به صداهای آشنا با ویژگی‌های مادر (مانند صدای قلب مادر) واکنش نشان دهند.

محیط صوتی

• • محیط صوتی محیط زندگی نوزاد مهم است. موقعیت نوزاد در مکان‌های پر صدا یا مکان‌های آرام و تاریک ممکن است بر واکنش آن به صدا تأثیرگذار باشد.

تغییرات در حالت هیجانی

• • برخی از نوزادان ممکن است با تغییرات در حالت هیجانی والدین یا محیط، به خصوص با صداهای بلند، واکنش نشان دهند.

حواس حسی

• • حواس حسی نوزادان هنوز در حال توسعه است. برخی از نوزادان حساسیت بیشتری به تحریکات حسی دارند.

در صورتی که حساسیت نوزاد به صدا به حدی است که زندگی روزمره وی و خانواده را تحت تأثیر قرار می‌دهد، می‌توانید اقداماتی انجام دهید:

• فراهم کردن محیط آرام: تلاش کنید محیط زندگی نوزاد را با کاهش صداها و ایجاد یک محیط آرامتر فراهم کنید.
• استفاده از موارد تسکین‌دهنده: برخی از نوزادان از مواردی مانند موسیقی آرام‌بخش، صداهای محیطی یا آب‌نمک در این دوره استفاده می‌کنند.
• توجه به نیازهای پایه نوزاد: اطمینان حاصل کنید که نیازهای اساسی نوزاد، از جمله تغذیه، خواب، و تعامل با والدین، برآورده شده باشد.

اگر نگرانی شما به خصوص و به مرور زمان ادامه دارد، پیشنهاد می‌شود با پزشک یا متخصص اطفال مشورت کنید تا مسائل مرتبط با حساسیت نوزاد را بررسی و به شما راهنمایی کنند.

جمع بندی